17 Şubat 2015 Salı

Büyüyen konular

Geçtiğimiz akşamların birinde bir aile yemeğine katıldım. Aslında bu tür ortamları sevmesem de sevdiğim insanların da olduğu yerde bulunmazsam kırılacakları büyük bir gerçekti. Neyse, zaten tek akşam sıkarım dişimi dayanırım tek gece dedim. Ama sanki kendi ailemi tanımıyormuşum gibi böyle bir fikre kapılmam büyük bir aptallık oldu. Ortam çoğunlukla erkeklerden ve o erkeklerin vur enseye al şekeri yapısındaki eşlerinden oluşuyor. Onlar dışında da ben ve benden küçük 3 kuzenim daha var. Konu nasıl olduysa anneme bir şekilde dokunacak şekilde sinir bozucu bir yapı aldı ama annem de hem artık duymaya alıştığından hem de konunun uzamasını istemediğinden bir şey söylemedi. Annemin bu susmaları bir süre sonra benim kanıma dokunmaya başlayınca lafa ben atladım ve erkekmiş, aile büyüğüymüş hiç dinlemeden sesimi yükselttim. Daha sonra olay öyle bir noktaya geldi ki ben 4 erkekten daha yüksek ses çıkarıp onları bastırabildiğim için sözde büyüklerden biri ayağa kalktı. O kalkınca ben de benimle birlikte annem de derken ortamdan çıt çıkmayan bir sessizlik oldu. Ben tam bir şey söyleyecekken "büyük"lerden biri anneme "senin bu kızın haddini bilmezse ileride bildirirler farkındasın dimi" dedi ama annem yine sustu! Ağzından çıkan herhangi bir kelimeyi bekledim ama sustu bir şey demedi. Bir de yaş olarak ortamdaki en büyük kişi annem o kısmı unutmamak gerek. Ortada bir saygısızlık varsa onu sadece ben yapmıyorum yani! İşte baktım annem hiçbir şey söylemiyor ben o sinirle kurabildiğim en mantıklı cümleyi kurmaya çalışıp -ki bu "ben kimsenin eline ağzına bakmıyorum merak etme başımın çaresine bakarım" gibi bir şey- ortamdan ayrılıp eve geldim. Benim peşimden de annem tabi. Sonrasını zaten tahmin etmek zor değildir herhalde. Bir posta da annemle kavga edip duymadığım laf kalmadı. Peki ben lafları neden yedim? Annemi korumak için. Annemden lafları niye yedim? Ona laf edenlerden onu savunduğum için. Kısaca kararımı verdim sanırım evime erken döneceğim.

12 yorum:

  1. Öyle sinir anlarında benden hiç çıkamayacak kadar mantıklı bi cümle çıkmış yine de. Tebrikler. :) Genel anlamda üzücü tabi. Umarım çabuk atlatırsınız. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bütün aile bireylerim bu kafayla gittiği sürece ben daha çok böyle olay yaşarım da bakalım umuyorum bitecek bu dertler de.
      Sakinlestikten sonra beni çok daha fazla senin tatmin eden cümleler kafamda gezdi durdu da o an ancak o çıktı :/ :)

      Sil
  2. Saygısızlık olmasın, kimsenin huzuru bozulmasın aman aman. Benim annemde böyle babam da. İkisi de susar, sırf kavga gürültü olmasın diye. Onlar sustukça ben bagırıyorum bu sefer. Sen dogru olanı yapmışsın ama akraba milletiyle ugraşılmaz. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onların bağırması değil de eve gelince onu savunduğum için bana annemin bağırması çok koydu. Neymiş o büyüğümmüş ne derse desin ona sesimi yükseltemezmişim karşısına dikilip öyle dikilemezmişim falan filan. Elimde olsa doverdim bile ama o kadar değil o ayrı :/

      Sil
  3. Aman ?
    O işler öyle olmuyor ya.
    Eski zaman insanları dediğim bir büyük kuşağımız nasıl yetiştirildiyse;
    bizi de o skalanın içine yerleştirmeye çalışıyorlar.
    Olmadığında ise haddini bildirmek gerektiğini düşünüyorlar.
    Annene fazla yüklenme, koşulsuz sevgi var ona karşı malum.
    Kendine de çok yüklenme - haklı olduğunu sende biliyorsun.
    Biliyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O laflara susmak onu da üzüyor yüzünden belli her şey. Hep başkalarının söylediği gibi "haddini bil, karşında küçüğün yok" dese susacak onlar da ama susuyor kadın!
      Beni övmesini beklemedim tabi ama zaten sinirleri yıpranmış bir haldeyken bir de onunla tartışmak içimi acıtıyor. Hiçbirini uzun bir süre daha görmeyecek olmam tek temennim.

      Sil
  4. Allah`tan bizim ki cadolaz. Gerçi bazen saflığına geliyor. Ehh o zamanda ben duruma müdahil oluyorum. yalnız ben hiç bağırmam. :D öyle yılan bir dil çıkıyor ki aileyi korumak için kibarca gülümseyerek küfür bile edebilirim. tavsiyem sende öye yap. onlar bağırırken bile. Daha çok uyuz oluyorlar hatta kuduruyorlar :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ailenin o üyeleri dışındaki geri kalan herkese öyle yapıyorum ve bunu yaparken oldukça eğleniyorum ama onlar sesleri bastırılmazsa anlamıyor hiçbir şeyi ve bu sefer de "bak işte susarsin böyle işte" şeklinde bakışla birlikte sinir bir sırtış oluyor suratlarında. Kısaca onlar bagirmaktan anliyorsa ben de bagiririm dert değil :D

      Sil
  5. Bende dayanamam. O yüzden iyi yapmışsın ya. Annelerdeki aman kızım sus olayını zaten ben hiç anlamadım. Onlar konuşsa susmasa gerek kalmaz ki =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok ama işte illa susacaklar ki olay büyümesin. Hoş olayı o değil ben büyüttüm ben kötü oldum ama olsun o hep onlarla iç içe ben senede 2-3 belki görüyorum. Aynı konu açılırsa yine aynı kavgayı ederim hiç de çekinmem :D

      Sil
  6. offffff haklısın tabii iyi yapmışsın bizim insanımız çekilmez yaaaa

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hepi olmasa da bir kısmı cidden çekilmiyor :/

      Sil