Annemin yanında kitap okuyamıyor olmak çok sinir bozucu. Kadın, ben kitap okumaya başladığımda "kitap okuyorsa işi yoktur, o zaman iş vereyim ben şu kıza" şeklinde bir düşünceyle oturtmuyor beni yerimde. Aslında evime yakın çok hoş bir kafe buldum kitap okumak için ama hava o kadar soğuk ki evden çıkmak pek akıl karı değil. Tamam, yaşadığım şehir buradan kat ve kat daha soğuk ama burada psikolojik olarak soğuğa hazır değilim.
Aşkın Çincesi çok hoş bir kitap. Annemden fırsat bulduğum an okumak istiyorum ama soğuk falan demeden evden çıkmam gerek sanırım yoksa asla bitmeyecek.
Aslında bugün sabahın köründe kalktım ama şuan bu postu yatakta tek gözüm kapalı yazıyorum. Keşke akşam istediği saatte uyuyan ve sabah erken uyanınca tekrar uyuyabilen biri olsaydım o zaman her şey biraz daha kolay olabilirdi sanırım.
Bir daha bu şekilde bir yayın yapar mıyım pek emin olamıyorum telefonda yazım hatalarını kontrol etmek biraz zor. Kaldı ki ben başkasının yazılarında yazı ve imla kurallarına deli gibi dikkat ederken kendi yazdığım yazıda asla hatalarımı göremiyorum. Bu nasıl bir şey emin değilim ama yapım bu ne yapayım.
Bir daha bu şekilde bir yayın yapar mıyım pek emin olamıyorum telefonda yazım hatalarını kontrol etmek biraz zor. Kaldı ki ben başkasının yazılarında yazı ve imla kurallarına deli gibi dikkat ederken kendi yazdığım yazıda asla hatalarımı göremiyorum. Bu nasıl bir şey emin değilim ama yapım bu ne yapayım.
Bence çok içten bir yazı olmuş :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim, artık nasıl bi kafayla yazmışsam tam ayılmadan yazmışım :)
SilEvet ya bende çok üşüyorum, petege koala gibi sarıldım öyle yaşıyorum :D
YanıtlaSilBu anneler hep aynı mı ya -_-
Bir de günlerce hava çok güzel gittikten sonra kar yağmış olması ayrı bir şey :D
Silhiç değişmezler -_-