1 Haziran 2015 Pazartesi

Zaaflarımı kullanıyorlar sanırım

Birileri farkında olmadan zaaflarımı kullanıyor bence. Neden mi böyle düşünüyorum? Bugün sınav çıkışı fatura ödemek için ortak ödeme noktasına giderken eskiden kestiğim çocuğu gördüm. Önce görmemiş gibi yapıp gidecektim ama sonra bir baktım kucağında oldukça pis, ağlayan bir yavru kedi var ve gözünü ondan ayırmadan hızlı hızlı yürüyor. Bir anda içimden "nasıl sarmış sarmalamış, kediyi nerden buldu acaba" diye geçirirken bir baktım çocuğun peşinden gidiyorum. Dürttüm omzunu yanına gittim sordum kedinin nesi olduğunu ve onun mu olduğunu derken evinin arka kısmında bulduğunu internetten adresini aldığı yakın veterinere götürdüğünü söyledi. Atladım tabi hemen "olmaz yabancı yere götürme benim gittiğime gidelim hem para alırsa bölüşürüz" dedim hemen arkasından da ister istemez çıkan ince sesimle "ya ne kadar güzel bir şey bu böyle" diye kediyle aramda kalpler oluşturuyorum. Aldım çocuğu gittim veterinere bakıldı neyi var neyi yok diye derken tek sağ ön patisine cam batmış biraz da mikrop aldığı için sarılması gerekiyor. Atladım hemen "bende kalabilir ben bakarım ona" diye ama çocuk "yok ben bakarım hem senden daha boşum" dedi veteriner de "cha, senin şımarık kedin tek gecede mahveder bu yavruyu" dedi. Boynum bükük onda kamasını kabul ettim tabi ne yapayım. Ama içimdeki hayvan sever beynimi ele geçirdiği için bir anda "numaranı versene bir şey olursa veterinere taşımana gerek kalmaz sürekli, ben yardım ederim" dedim o da dünden razıymış gibi saniyesinde söylemeye başladı numarasını. Daha sonra çıktık veterinerden onun evinin yolunda yürümeye başladık derken "çok kokuyor bu ne yapabiliriz" dedi ben de gidelim silelim hemen kabasını o zaten zamanla pırıl pırıl yapar kendini dedim baktım çocuğun evinin önündeyim. Hiç de "cha, ne işin var senin tanımadığın çocukların evinde" demiyorum ama 'gel bir kahve içelim' dese imalı imalı ortada kedi var ya hiç sorgulamam giderim öyle bir haldeyim. Neyse ki en azından çocuk "sen kediyi tut ben bez getireyim, ev müsait değildir şimdi" dedi de eve çıkmadan kapının önünde minik bir muslukla hallettik. Yalnız çocukta toz bezi olabilecek bir şey yoktu sanırım mutfak bezi getirdi onunla sildik kediyi. Umuyorum suyun altında tutup temizlendiğini düşünmez ve mutfakta kullanmaz onları.
Sonuç olarak şu yazımda son derece itici gelmeye başladığını söylediğim çocuk bugün itibariyle gözümde tekrar bir ilah oldu. Tamam hala ilah değil ama o yardım severliği, ilgisi, konuşması derken kapıldım ben biraz. Çocuğun numarasını ben istedim ya... Daha düne kadar kaçıyordum tekrar konuşmak zorunda kalmayalım diye...
Evet fark ettiğiniz üzere ilk zaafım hayvanlar. Genele bakınca herhangi bir hayvan zarar görmüşse ya da acı çekiyorsa -ki bu kedi köpek değil sadece kirpi olur, kertenkele olur, kuş olur hatta baykuş ve karga olmuşluğu bile vardır- yardım ederim ve edene de saygım sonsuzdur.

Bugün karşıma çıkarılan ikinci zaafım ise;
Evet, üzgün erkeklere zaafım var. Acı çekiyorlarsa beni de çekiyorlar yanlarına, hepsini avutma isteği duyuyorum. Bu zaafımla da otobüste eve dönerken karşılaştım. İlk önce sürekli kafası eğik telefonla uğraşan çocuğun burnunun tıkalı olduğunu düşünmüştüm ondan aldırış etmemiştim ama daha sonra bir baktım ki bir kızın instagramına girmiş sürekli bir eskiye bir yeniye bakıp duruyor. Çocuğun suratına baktığımda da gözler kırmızı! Aha dedim ağlamış çocuk hem de bir kız için. Gidip yanına sarılmak mı istemedim ya da sorunun ne olduğunu sormak mı ama gidemedim tabi. Keşke dedim o kadar yırtık bir kız olsaydım da gidip yanına neyi olduğunu sorsaydım! O telefona baktı ben biraz uzağından ona bütün yol böyle geçti gitti. Ama kendimi biliyorum o çocuk da okulda en azından göz aşinalığım olduğu biri olsaydı yanında biter, belki de kendi durağımı kaçırana kadar konuşurdum. 

Hayvan sevgimin getirdiği zaafı kendime açıklayabiliyorum ne de olsa hiçbir canlının zarar görmemesine dayalı bir yaşam felsefem var ama üzgün ya da ağlayan erkek neden sever bir insan mantıklı bir açıklama getiremiyorum kendime. Hayır bir de melankoliden kesinlikle hoşlanmayan biri olarak nasıl oluyor bu hiç mantıklı değil. 

14 yorum:

  1. Hayvanlara zaaf konusunda sen eşittir ben demek istiyorum. Sırf kedisi balkondan düştüğü için ve asla affetmem dediğim bir insanla tekrar konuşmaya başladım. Hayvanlar çok savunmasız ve böyle yaralandıkları zaman içimden bir şeyler kopuyor.

    Hayvanlara değer veren insanlar iyidir Cha. :) Belki de bu çocukla yakınlaşmanız hayvanlar sayesinde olur. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 2 sene önce dayımla yazlığa giderken otobana yakın beslenme noktası yüzünden bir sürü köpek yola saçılmıştı dayım orada bir köpeğe çarpıp ölmesine neden olduğu için günlerce ağladım aylarca da onun suratına bakmadım. Şimdi nasıl bakıyorum hala aklım almıyor ama dayı yani nereye kadar bakmayacaksın dimi

      Evet evet kesinlikle katılıyorum. Orada sırf ağladığını ve hafif topalladığını gördüğü için çocuk gitmiş veteriner bulmuş götürüyor böyle bir insandan nasıl bir kötülük çıkar ki? Yakınlaşırız gibi görünüyor şuan ama bakalım :D

      Sil
  2. Kedileri hiç sevmem korkarım ama yardıma ihtiyacı var diye ağaca tırmandığım var. Kedi beni tırmıklayıp kendi indi aşağıya resmen senin yardımına ihtiyacım yok sümsük dedi :D Salam falan yemem hiç çocukken benim yemediğim hakkım bu der sokaktaki hayvanlara bırakırdım. Hay vana veya insana fark etmez yardım eden yardımsever adama aşık oluyorum. Bir mantık var yardım ediyorsa kabimi kırmaz. Ama yalan onlarda kırıyor. Bakınız Bay B.
    Bence sen bu çocuk için bir daha düşün. grup konuşmalarda seviyeyi aşağı çeken biri olunca gidiyor belki o yüzden ergenliğe vurmuşlardır.
    Ağlayan erkek mi ciddi misin? Yapmadım de bunu. Bunalımdaki erkeklere, acıtasyon yapanlara acı çekiyorum diye dolanlara katlanamıyorum ben ya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben hala kendim yemem sokak hayvanlarına yediririm. Sürekli bir "cha, kendine değil kedin için o kadar para verip tonbalığı alıyorsun ya hayret ediyorum" lafını duyuyorum :D ama yok yardımsever insanın kalp kırmayacağı düşüncem olmadı hiç. Bunun en büyük örneği benim zaten hiç acımam yok hemen bitiriyorum, arkamda ne olmuş ne bitmiş umurumda olmuyor :D
      Melankoliklik yapanları ya da dikkat çekmeye çalışanlar hoşuma gitmiyor ama o çocuk orada kasını eğmiş, çevreyle bütün ilişiği kesikken kendi içinde yaşıyordu ya acısını gitmek istedim elimde olmayan nedenlerle. Ben de bilmiyorum neden böyle bir şey yaptım ama o çocuk üzgünlüğünün hakkını veriyordu baya

      Sil
    2. Bilemiyorum ya. Ben kendim beceremediğimden sanırım erkek yada kız ağlayan biri görünce sinirlerimi bozuyor. Allahım ne hallere geldik instagram fotoğraflarına bakıp bakıp ağlıyor artık millet

      Sil
    3. Duysam başka birinden katıla katıla gülerdim ben o fotoğrafa bakıp ağlama olayına ama işte bazen kendimi anlamıyorum :D
      Belki acıma duygusu, belki hayvan severliğimdeki gibi bir yardım etme isteği bir anaçlıktan geliyordur o istek. Belki de bir erkeğin ağladığını görmek kendimi daha güçlü hissettiriyordur bilmiyorum neden böyleyim. Bu arada bu benim daha önce fark ettiğim bir zaaf değildi bugün fark ettim. O kadar yoğun bir şekilde yanına gitmek istedim ki o zaman anladım böyle bir zaafım varmış

      Sil
  3. pşt, chadaqiel, çok üzgünüm be, içim acıyor..
    :p

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok bahsettiğim öyle bir üzgünlük değildi daha böyle içinde yaşayan dışarıya belli edemeyen bir durum ama sen başkasın buddha sen söyle cha gelir :D

      Sil
    2. ben de içimde yaşıyor ama dışarıya belli edemiyorum..
      biliyorsun içine kapanık biriyimdir. kolay kolay iletişim kuramam insanlaxqwşkalfs :)
      cha gelir dedin ya,
      yaşa! :p

      Sil
    3. Ahahahahhaha bir an az kalsın inanacaktıbdjsmlsmxjsmls hayır inanma ihtimalim yok seni o kadar tanıyorum :D
      gelir tabi neden gelmesin :D

      Sil
  4. Chaaaa sen çok iyisin kızz :)) hayvanlara dokunamıyorum ben ama onlara dokunmam gerektiği zaman başka birini seferber ediyorum :D
    Üzgün erkek? Bu iki kelime hoş degil ama sen o çocuğu anlatmışın ya üzüldüm şimdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O başkası ben oluyorum işte. Hep "cha şuraya kedi sıkışmış" "cha şurada hasta bi köpek var" "cha şu kuşun kanadı bi garip baksana" laflarını duyup giden benim ahahahahaha
      İşte o çocuk çekti beni miymiy bir şey değil kendi içinde ne yaşıyorsa yaşıyor falan çok şirindi. Alıp içime sokasım geldi :D

      Sil
    2. Bak ne geldi aklıma? Veterinerligi düşündün mü?

      Sil
    3. Tabi düşündüm ama annemin karıştığı tek bölüm o. Neden? Çünkü cha her hayvana bakar, tedavi eder, zerre para almaz ve batar. Gerçekten öyle ama şuan bile harçlıklarımla sokak hayvanlarına bakarken bir de elimde bakacak bilgi ve malzeme olsa kimse tutamaz beni :D

      Sil