29 Eylül 2015 Salı

Sapık gibi insanları dinler oldum

Evde oturmaktan sıkılınca internette duyduğum kitaplı cafelere sarmaya başladım. Aslında henüz sardım denemez çünkü uzun zaman sonra ilk defa gittim. Neyse, havanın kötü olmasına aldırmadan çıktım oturdum birinde daha sonra oturmak pek sarmadı diye insanları dinlemeye başladım. Kızın teki kıkırdağını deldirmek istediğini ama çok korktuğunu söyleyince ben de yıllar önce kapanan 3. ve 2. deliklerimi açtırmaya karar verip kalktım yakındaki bir eczaneye girdim. Kapanan deliklerimi açtırdıktan sonra "kıkırdak deldirmek çok acıtıyor mu?" diye sormadan edemedim ve evet kıkırdağımı deldirdim. Neden yaptım emin değilim baya sıkıntıdan oldu ama hoş durdu sanırım. Herhangi bir iltihap sorunu yaşamazsam onunla yaşamaya devam edebilirim ama şuan için belli değil, benim kulaklarım ve deliklerim her zaman problem olmuştur.

Rüzgar ve yağmur peş peşe gelince dayanamayan şeffaf şemsiyemin yerine yeni bir şeffaf şemsiye alırken arkamdan bir kızın hararetli bir şekilde konuştuğunu duyup ister istemez ona kulak kabarttım. Kız telefonda karşıdakine "Ben anneme Şebnem'lerde kalacağımı söyleyerek çıktım bile, şimdi eve dönemem... Nerdesin sen? ... Mustafa nerdesin diye sordum!"diyordu. Kız da tam 15-16 yaşlarında liseli bir tip. Okul yeni açılmış artık okula mı gitmiyor, önemsemiyor mu yoksa başka bir şey mi bilemem ama aklıma kendi lise zamanlarımı getirdi. Benim de zamanında sabahçı olduğum halde sabahın 6sında evden çıkıp Mine'yle parkta uyumaya gitmişliğim vardır. Ya da okulca gideceğimiz televizyon programının sonrasında "servis bizi okula bırakacak oradan gece eve dönemem ondan okulun yanında oturan arkadaşın evinde kalacağız" diye yalan söyleyip gün doğana kadar orada burada gezmişliğim var 3-5 arkadaş toplu bir şekilde. Şimdiyse evde oturmuş boş duvara bakıyorum, yere yatıp ayaklarımı o duvara dayıyorum, koltukların yerini değiştirmeye annemi ikna etmeye çalışıyorum ve hava bozuk olsa da evden dışarıya çıkıyorum. Nerdeeennn nereye işte.

Otobüsle eve dönerken birkaç gencin kendi arasında konuşmalarına da kulak misafiri oldum... Benim çeyreğim kadar bir kız yukarıdaki tutacaklara uzanamadığı için benimle yer değiştirmeyi teklif etti ben de onun kenara geçmesine izin verdim. Ha ortada ayakta dikilmişim ha kenarda ne fark eder ki? Neyse, kız arkadaşlarıyla sohbete başladığında konu six packlere geldi. 1 kız 3 erkek ve six packler... Gülücem gülemiyorum gibi bir durum oldu bir an. Çocuklar kıza "bir erkeği tanımlarken kaslarından bahsederek bunu yapman seni onun gözünde çok düşürür bu yüzden yapma" dedi. Kız da "size tanımlamak için en belirgin özelliğinden bahsettim, yoksa söylemezdim" falan diye mırın kırın etti biraz. Daha sonra kızın yanındaki çocuklardan biri "bende de vardı onlardan..." diye kafa başladı hemen yanındaki çocuk da lafını kesip "evet sonra bira içmeye başladın ve göbek oldu o" dedi. Güldürdü herkesi ama çocuğun "hayır öyle değil, sınav zamanı sporu bırakmak zorunda kaldığım için saldım, tekrar başlayacağım" şeklinde kendini kurtarmaya çalışmaları benim için daha komikti. Ben içime doğru gülerken çocuğun arkadaşları "yav he he" şeklinde tepkiler vererek onu pek önemsemediler. Tahmin ettiğiniz gibi yol boyu onları dinledim. Zaman zaman çok mantıklı bazen de "tamam bu kadar ciddiyet yeter" diyerek dalga geçmelerini dinlemek can sıkıntımı büyük ölçüde aldı. Eve girdiğimde zaten balkondaki köşeme geri döndüm. Sanırım bu yıl direkt balkona taşınsam benim için daha kolay olur.

30 yorum:

  1. Bay be insan kafelere gider Ruhsuz Atmaca'yı çağırmaz ayıptır, yazıktır, hani biz kardeştik hani biz İstanbullu İşsiz blogger buluşması yapacaktık, hani verdiğin sözler hani falan filanlar . Bunun dışındaki olaylar için galiba liseliler artık kimliklerini değiştirip amerikanlaşmaya ve artık mahremiyetlerini önemsemez oldular yazık. Taksim civarında bir yerdeysen zaten ordakiler küçükler şimdiden yozlaşmışlar. Diğerleri için six packler önemlidir bir ben yapamadım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bir ara aklıma geldin evde oturmaktansa "al sana yeni insan, yani ortam" dedim ama sonra "yok ya biri beni gördüğü takdirde eskisi kadar rahat olamam blogda yine çeker giderim kesin" dedim hiç dürtmedim seni :/
      Yok aslında kadıköydeydim ama varlar yani, ben lisedeyken de vardı şimdi de var ortam çok değişmedi pek. Sadece önceden telefonda daha sessiz bu konuda konuşanlar artık daha normal tonda konuşuyor. Yapmana da gerek yok zaten ortalık dolu zaten onlarla :D

      Sil
    2. La la la la ulen zaten her şey gizli kalacak ki zaten bu benim blog felsefemin esası, ayrıca ben yüksek lisansımı blog üzerine yapacağım ve eğer tez konum bu bloglardaki rumuz isimli yazımla alakalı bir şey olursa zaten bana yardım amaçlı görüşecez. :) Ayrıca sen beni atmaca bil ben cha bu kervan böyle devam etsin :)
      Ergen kültürü ergen insanları :)

      Sil
    3. Yüz yüze geleceğiz ama her türlü, ben onu söylüyorum. Tez konun söz konusu olursa tabi her türlü yardım ederim canım o ayrı mesele ama buluşma... Yok ya, henüz istemiyorum böylesini :)

      Sil
    4. Yüz yüze gelecez ama gelmek istemezsen kese kağıdı geçirelim başımıza seslerle anlaşırız. Bakalım beş aylık bir düşünme sürecim var derslerin verecekleriyle net bir konu belirleyecem ama benden kaçar, yan basar, yok yapmam, gelemem, yardım yapmam, yok abi duymadım, duydum ama ben kuzenimden duydum, yok kuzenim söz verdi anlamam, dinlemem üzülürüm. :)) Zaten şuanda kötü bir dönemden geçiyorum ailemle aslında buluşaydık seni dert sahibi yapardım, bu sömestır gibi bir kaynaşma, tanışma, tartışma toplantısı yaparız tamam mı.

      Sil
    5. Ben hiçbir şey için söz vermeyeyim de sonradan kendimi kötü hissetmeyeyim o zaman :)
      O saçma psikoloji bende de var, tamamen işsizlikten kaynaklı benimki ama evde otura otura bir şeyler oldu. Sürekli bir etkinlik bulduğum takdirde geçecek diye umuyorum :)

      Sil
    6. Arkadaş kız daha başından çamura yattı :) Neyse senin sözün half derecesinde olsun ama söz olsun ben senle buna göre bir iletişim kurarım :))

      Benimki keşke işsizlik psikolojisi olsa iyiydi de neyse, iş bu devirde zor çok zor bulmak bir aydır sağlam torpilli arkadaşlarımı bile işe almıyorlar :) Sürekli bir etkinlik olarak sana önerim, bir fake ya da gerçek bir instagram hesabı aç foto çek, oraya koy :))

      Sil
    7. Bakalım, zamanı gelince yine konuşulur :)

      En sevmediğim şey zırt pırt fotoğraf çekmek ya da çektirmek ondan hiç ısınamadım instagrama olmadı kurs falan bakacağım zaten de bir şeyler yapacağım kesin :)

      Sil
  2. Sen yine iyisin sıkılınca yapmışsın, ben bu durumu sıklıkla yapıyorum, bazen gerçekten çok eğlenceli şeyler çıkıyor :) farklı insanları dinlemeyi seviyorum nedense. Yurttayken sürekli bir kızın telefon konuşmalarına denk gelmiştim, bir gün de sevgilisiyle ayrıldığını duyduğumda çok üzüldüm, kızın odasını bulup konuşmuştum. Kız şoka girmişti nerdeyse tüm hayatını biliyordum, neyse ki sanane be falan dememişti dertleşmişti o da :D :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sıkılınca, yapacak bir şey bulamayınca algılarım dışarıya doğru kayıyor benim :D otobüsler özellikle tek kulak takılı diğeri açıktır hep yaşlılar, çocuklar, gençler artık yanımda kimler varsa dinliyorum cidden eğlenceli oluyor. Bazen unutuyorum hemen ama böyle unutmadığım zamanlar da buraya gelip yazıyorum :D
      Yalnız o kız cidden bir şey diyebilirmis şanslıymışsın baya :D "zaten biliyor anlar gitsin" demiştir muhtemelen ahahahaha

      Sil
    2. Ama onun suçu, ben mi dedim gel odamın önünde çocukla buluş konuş, çık üst kata balkonda telefonla konuş diye. Ters gibi hepsinde de balkonda oturuyordum :D algılar konusunda katılıyorum kesinlikle, otobüstekiler bir harika oluyor dinlememek mümkün değil ama şöyle düşünelim biz yine de en azından milletin mesajını okuma aşamasına geçmedik, ona şükür :D

      Sil
    3. Yani o da doğru. İnce duvarlar, dikkatsiz konuşmalar... Senin ne suçun var canım aaa :D
      Evet o konuda hiç olmadığım kadar dikkatliyim. Mesaj özele giriyor baya ama toplum içinde normal ya da yüksek sesle konuşunca dinlememek elde değil ahahahahah

      Sil
  3. Yalnızsam mutlaka bende etraftaki insanları dinlerim ister istemez, tabii telefonumda dikkatimi çeken bir şeyler olmuyorsa. Kıkırdakta küpeyi ben çok seviyorum ama sanırım buna asla cesaret edemem. Bu anlamda bir burnumu deldirdim, onu da sarhoşken yaptırdım pek hatırlamıyorum acısını :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Açık yerde kulağında kulaklık olmayıp yine de "ben kimseyi dinleniyorum" diyene inanmam zaten. Yalnızsız, müzik dinlemiyorsun eee ne yapıyorsun pardon o yolda falan :D
      Normal delikler için sprey sıktı adam biraz ağrıdı dedim adam bi krem sürdü kulağım boydan uyuştu acımadı ondan. Su an üzerine yatamıyorum ama sızlıyor biraz :/

      Sil
  4. Ya tanımadığın insanları dinlemek çok zevkli oluyor :)) Hiç bilmediğin hayatlar hakkında fikir yürütüyorsun, bazen gülmek istiyorsun ama yapamıyorsun, çok eğlenceli :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir keresinde o kadar gülmem gerekti ki telefonumu çıkarıp okuduguma gülüyormuşum gibi yaptım. Onda da kız ne diyordu hatırlamıyorum ama baya eğlenmiştim sanırım oradan sonra çıktı sanırım bende bu herkesi dinleme olayı. Okulda da yapardım kantinde falan ahahahahaha

      Sil
  5. Ohh ohh hep öyle evde oturma. Tabii ki de gezip dolaşacaksın. Yeni ortamlar her zaman iyidir. :)

    En son bir otobüste üç oğlanın muhabbetini dinlemiştim. Sonra o oğlanlar en yakın arkadaşlarım oldular. :D Bazen bir pişmanlık hissediyorum. O nedenle artık otobüse her bindiğimde kulağımda kulaklık müzik dinliyorum. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çıkasım olmuyor ya. Normalde çıkmayı, gezmeyi severim ama evde olmak istiyorum. Bakıyorum durum depresyona gidiyor o zaman çıkıyorum :D

      Otobüste sadece bir kere iki çocukla tanışmıştım onlar da kendi aralarında buldukları bi yavru kedi hakkında konuşuyorlardi. Konuşmaya dalıp kedi hakkında bilgi alıp ne yapacaklarını anlattım sonra da bir sorun olursa diye numarami verdim ama görmedim bir daha ikisini de :D

      Sil
  6. ben sadece otobüste değil bazen yolda giderken bile önümdekini yanımdakini arkamdakini dinlerim eğer yüksek sesle konuşuyorsa. bir kere adanadan ankaraya giderken yan koltukta oturan çocukla tanışmıştım ama konuşurum hala onunla :)
    kıkırdağı deldirmeyi ben de çok istiyorum ama cesaret edemiyorum bir türlü. çok acıyacak gibi geliyor hep. ilerleyen günlerde acısının ne halde olduğunu tekrar yazar mısın O:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onu da yapıyorum canım aaa lütfen boş olduğum her an ama yürürken nadir. Malum ayrı yere gidersek konunun devamını merak ederim falan hiç gerek yok insanlari takip etmeye ahahahahaha.
      Benim kulağım hep sorun çıkarıyor normal deliklerim bile hep iltihaplanıyor. Ondan kıkırdak ne olur hiç bilmiyorum ama deldirme sırasında hiç sıkıntım olmadı adam kremi sürünce zaten kulağımı kesip alsa anlamazdım. Su an üstüne yatamıyorum ama o da kulak alisana kadar olur zaten demişlerdi :D yazarım ama bir değişimlerini :)

      Sil
  7. En sevdiğim şey. Resmen anlatsalar da hayatlarında ne olup bittiğini bilsem diye bakıyorum. Hatta konuştuklarından hayatları nasıldır diye tahminde bulunuyorum :D
    Kulağımda bir delik daha açmam yasak. Annem süzgece söndü diyor ve bende de kulak hep problem. asla imitasyon takamıyorum. Kıkırdak deliğim annem çıkarttırdığı için kapandı ama şeytan benide son zamanlarda dürtüyor. Annen o senin evlatlıktan reddetmez git deldirrrrr diyorrr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimse konuşmazsa ben de hal hareketlerine bakıp karakter tahlili yapıyorum durduramıyorum kendimi ahahahahaha
      Ev topuzuyla geziyorum annem görmedi kocaman küpeleri ya. Benimki su yaşıma kadar ne saç rengimi fark etti ne kulaklarımı ahahahahaha. Fark edince deli gibi kızacak ama biliyorum onu.
      Ben de imitasyon takamıyorum ne sosyete kulaklarımiz var bizim ya.

      Sil
    2. hhaah bizimkide her gördüğünde bak bir tane daha deldirmiş diyor. Halbuki altı senedirelimi sürmedim.
      Ayne ya sinir oluyorum. Millet güzel güzel küpeler takıyor ben alıyorum bir saat sonra çıkarmak zorunda kalıyorum yoksa çok fena aoluyor

      Sil
    3. Benimki sağolsun fiziksel olaylarda çok dikkatsiz :D
      İlk deldirdigimde o kadar kötü oldular ki altın bile taktik ama olmadı onlar kapandı. Yıllar sonra bir kere daha deldirdim gümüşleri taktik hiç çıkarmadım 1 yıl hep küpeli gezdim ygsde çıkardılar sınav suresinde eve gidene kadar kapandı hepsi. Hemen yine deldirdim ama sonra en sonrakiler kapandı bu sefer. Kısaca çok inatçı ya kapaniyor ya yara oluyor. Çekmedim hiçbir şeyden kulaklardan çektiğim kadar ya

      Sil
  8. şu 'nerdeeen nereye'yi çok sık düşünüyorum bugünlerde... neyse, ben de evin içinde bir tur daha atayım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle boş bir hayat hiç düşünmemistim, insan şaşırıyor ister istemez :)

      Sil
  9. Bende çok seviyorum tanımadığım etmediğim insanları dinlemeye. Bir de ben konuşmalarına dalıyorum patavatsızlık yapıp. Kendimi tutamıyorum çoğu zaman çünkü.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkesin konuşmasına dalınmaz tabi de bazılarına ben de atlamak istiyorum :D aslında bazı konuşmalara atlayıp "kendinize gelin!" diye sarsmak bile istiyorum da yapmisligim yok doğal olarak :D

      Sil
  10. Öykü yazmaya ilk başladığım zamanlarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerine bakarak onlar hakkında öyküler kurgulamaya çalışırdım. Ama o sırada elim alışkanlıkla bıyıklarıma gider ve bıyıklarımı burmaya başlardım. Sonra bir gün bunu yaparken iri kıyım bir amcayla göz göze geldik. Amca "hayırdır birader" der gibi kafasını salladı. Ondan sonra bu huyumu bıraktım :)
    Sapık olabilmek için daha çok fırın emek yemen gerek :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yalnız karşımda bıyık buran birini görsem ve bana baktigina emin olsam kafasına çanta geçiririm ben ahahahahaha. Sen iyi kurtarmışsın bence :D
      Gizli sapığım ben sanırım. Dinliyorum ama tek kulaklık takılı olduğu için yalandan parmağımla ritim tutuyorum falan, zaten başka tarafa bakıyorum göz teması olmuyor gizli gizli dinliyorum ahahahaha

      Sil