Bugün biraz küçük kuzenlerimden biriyle telefonda konuştum. Küçük hanımın canı sıkılmış annesi de dışarıya çıkmasına izin vermediği için beni aramış. O küçük kızın benimle nasıl iyi geçindiğini anlamış değilim. Normalde herkese karşı inanılmaz şımarık olmasına rağmen bana gelince süt dökmüş kedi. Annesinin bile arada arayıp ona kızmamı istediği oluyor hatta. Neyse, küçük hanımla yaklaşık bir 20 dakikaya yakın konuştuk. Baya dertleri varmış aslında da benim eve dönmemi beklemiş anlatmak için. Kendisi 5 yaşında, anaokulu dışında bir de jimnastik kursuna gidiyor ve bana anlatacakları var... Bunu ilk söylediğinde biraz tedirgin olmadım desem yalan olur çünkü o yaşta çocuk ne anlatmak için yüz yüze olmayı bekler? Öncelikle neler yaptığını, neden canının sıkıldığını sordum küçüğe o da anlatmaya başladı yavaş yavaş.
Sevgilisinden ayrılmış... İçimden "lan benim sevgilim yok bacaksız sevgili yapmış bir de ayrılmış" dedim. Dışımdan da çocuğun kim olduğunu sordum. Jimnastik kursundaki Mert, anaokulundaki de sanırım Arda'ydı tam hatırlamıyorum. -Evet arkadaşlar 5 yaşındaki kuzenim iki farklı yerden iki ayrı çocuğu bir idare ediyormuş- Mert kurstan ayrılacak ve bu yıl okula başlayacakmış, bir de artık futbol oynamak istiyormuş bu yüzden ailesiyle konuşmuş. Benim ufaklık da onu bir daha göremeyeceği için üzülmüş ve sonuç ayrılık. Arda'dan sanırım ayrılmadı çünkü onunla ilgili şeyleri anlatırken (oyunlar, şakalar, etkinlikler) kıkır kıkır gülmeye devam ediyordu. Mert'i anlatırken yaptığı iç çekmeler yoktu.
Artık harfleri tanıdığını, okuyabildiğini ve toplama ve çıkartmayı yapabildiğini söyledi. Hatta bir de evin bir yerinden bulduğu 3-5 kelimelik bir cümleyi bile okudu benim için. Oysa ailesine bu konuda dikkatli olmaları okula başladığında derse odaklanamayacağını anlatmıştım. Kızın zaten hiperaktivite sıkıntısı var daha şimdiden okuma yazmayı öğrenirse 1.sınıfta ne yapacak? Neyse dedim ona da aferinlerle diğer konuya geçtirdim.
Kendisinden 2 yaş küçük olan kardeşinin yaptığı yaramazlıkları, kendi çikolata payını yediğini anlattı. Babası inanmamış kardeşinin yediğine bu yüzden yeni bir tane vermemiş çok sinirliydi ve babasına küsmüş onu söyledi ama sanki anlatırken hatırlamış ve yine kızmış gibiydi bu konuyu açmak iyi olmadı gibi hissettirdi. Akşamında babasına yine tripler atmıştır yine.
Benimle sinemaya gitmek istediğini çünkü artık büyük filmleri izleyebileceğini söyledi (büyük filmleri=altyazılı filmler) bunu yapabileceğimi söyledim gelince sinemaya gideriz dedim ama demez olaydım çünkü onu götürmem demek abisi, ablası ve kardeşini de götürmem demek oluyor. 4 çocuk ve ben harika! Aslında kardeşi gelmeyebilir hala küçük o ama yine de 3 çocuk da fazla...
Bir de istekleri, yemekler, anlaşmazlıkları derken sanırım eve dönmeyip sözümün unutulmasını beklemem en doğrusu -sanki bu mümkünmüş gibi-
Böyle böyle konularla 20 dakikaya yakın konuştuk işte. 5 yaşında falan ama büyüklerle oturup sohbet edebiliyor olması çok hoşuma gidiyor. 15-18 yaş aralığına girmesini bekliyorum kendisiyle ilgili çok eğlenceli planlarım var. Hoş, anne babası bu planları duysa pek mutlu olmaz ama olsun. Hangi anne baba kızını deli kuzeniyle bırakmak ister ki zaten.