1 Temmuz 2016 Cuma

Hep özgüven sorunu onlarınki

Geçen gün işten geç çıkıp bir yerlerde oturalım dedik çalışma arkadaşlarıyla. Havanın da ferahlamasını fırsat bilip kendimizi attık direkt ilk bulduğumuz çim alana. Konu nasıl açıldı bilmiyorum ama kızların yüksek beklentili(?) ve uçuk isteklerinden kaynaklı erkeklere itici gözlerle bakmalarına geldi. Başta yüksek beklentilerin ne olduğunu sordum ve ortamdaki rahat dört erkek peş peşe kas, yakışıklılık, bakım gibi sadece fiziksel özelliklere giren şeylerden bahsetmeye başladılar. "Kiloluya zaten hiç bakmıyorlardı artık azıcık göbeği olsa da bakılmıyor, ya sırtı ya göğüsü, karnı illa bir yerlerinde kas istiyorlar, uzun saç, sakal da cabası vs vs" tam hatırlamasam da buna benzer bir cümleydi. Ortamdaki tek kız olmamdan kaynaklı tabi hemen bir savunmaya geçtim ama kimse dediğime aldırış etmedi. Özgüvenin en önemli şey olduğunu söylesem de dinlemedi kimse beni. Ufuk vardı mesela ortamda çocuğun o kadar güzel sohbeti var ki saatlerce gözünün içine bakabilecek potansiyeli görüyorum ben kendimde ki yanımıza gelen kızlar da aynı şekilde tepki veriyor. Tabi ona sorsak kesinlikle kimse ona bakmaz çünkü iri bir vücudu var. Kendine azıcık güvense kızlar karşısında sıraya girecek ama beyefendi kesinlikle bunu kabul etmiyor. Bu durumda sen neden hep gördüğün sporculara kur yapıyorsun, onları beğeniyorsun diye bir soru geldi. Göze hitap ediyor diye bakıyorum tabi dedim önce sonra da "siz hiç benim geçen sene peşinde gezdiğim çocuğu gördünüz mü" diye sordum sonra çocuğu biraz tanımladım ve herkes şok oldu. Tabi 1.90 ve iyi vücutlu olmayan kimseye bakmadığım izlenimi onlarda oluştuktan sonra bu onlara çok garip geldi. Geçen seneki çocuk (çocuğun adını bile unutmuşum yalnız) uzundu falan ama benden bile zayıftı ama bir tarzı vardı dikkatimi çeken o ayrı. Daha sonra bir de kendine o kadar çok bakan erkekle ilişki yürümeyeceği konusundan bahsettim biraz. Malum adam kendine bakıyor, ediyor o kadar ki ego tavan. Beğenilme isteği de o egoyla doğru orantılı gidiyor hem. E durum buyken ben neden erkek arkadaşımı kamuya açayım? Saçma sapan kıskançlık krizlerindense tam bir ilişkiye girilmemesi en iyisi bence. Tabi durum ne olur bilinmez. Belki gider birini fütursuzca hayatıma alırım, o hiç belli olmaz. İşin kötüsü hemen arkasından gelen "peki o zaman neden Serkan'ı reddetin? Senin için yeterince düzgün değil miydi?" sorusu bende büyük şok yarattı. Bu konuda zaten içimde bir yerlerde bir sızı varken konuşmak istemesem de açıklamasını üstün körü yaptım "uygun değildik biz, onun fark etmek istemediği farklılıklarımız vardı" dedim. Ortamda bir ara sus pus olunması, bu sorunun bana tepkili bir şekilde gelmesi olmamasını umduğum ama olan bir şeyi fark etmemi sağladı. Özellikle Serkan'ı yıllardır tanıyan tayfa benim kararıma karşı tepkili. Hala kararımın arkasındayım, onunla yürümeyeceğine adım kadar eminim. Şu an onunla birbirinden kaçmalı garip bir ilişkimiz olsa da olayın üzerinden bir ay geçti geçmedi, emin değilim ama kısa bir zaman sonra yolunu illa bulacak. Serkan'a karakteri, kararlılığı ve özgüveninden kaynaklı hayran olsam da olmayacak duaya amin demek bana hep anlamsız gelmiştir. Keşke diğer çocuklar da ondan biraz feyzalsa da uzaktan uzaktan iç geçirme halleri bitse.

2 yorum:

  1. Ben mesela cidden hic sevmem kasli erkek. Hosuma gitmiyor. Ozguven en onemli olan sey, en dikkat ceken sey :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Spor salonu her yerini şişirmiş tiplerle dolu ve bünyem kaldırmıyor artık nasıl rahatsız oluyorum belli değil. Ya ben ne yapayım senin her yerin şişse falan. Hem kötü görünüyor. Özgüven en iyisi, gelecek konuşacak ego kasmayacak oh tamam o zaman :D

      Sil