17 Şubat 2019 Pazar

Ayağa kalkıyorum!

Son birkaç yazımda sürekli olarak Fatih'ten bahsedip onu aklımdan çıkarmama ne derece engel olduğumu fark etmeye başladım. Hala sürekli onun hakkında konuşmak, insanları darlamak istiyorum, evet bu bir gerçek ama bu şekilde hiçbir şekilde ilerleyemeyeceğim de açık. Daha fazla gülmeli, daha fazla kendimle ve arkadaşlarımla ilgilenmeliyim düşüncesindeyim. Birçoğu içimden gelmiyor ama ne zaman istediklerimiz %100 oldu ki? Zaten olabiliyor olsa şuan bu şekilde olmazdım değil mi? Bu da açıkça demek oluyor ki "Cha kendine bir çeki düzen ver". Bir de şöyle bir durum oldu ki annem eve döndü... Yani temelli mi döndü bilinmez ama oldukça eşyayla sanki tam anlamıyla yerleşmiş gibi bir havayla geldi geçen gece. Abimle onu bir anda karşımızda görünce biraz şaşırdık doğrusu çünkü biz söylemeden ya da ikimizden biri hasta olmadan çok uğramazdı yanımıza ama baya kendi istek ve iradesiyle gelmiş. Hal böyle olunca benim modumdaki düşüklük onun dikkatini oldukça çekiyor ve rahatsız edici yüzlerce soru sıralanmaya başlıyor. Annem yaşadığım şeyi anlamayacak katılıkta bir insan olmasa da fazla endişelenen biri ve sırf şuan böyle olduğum için bile kendime bir şey yapabileceğimi düşünebilir. Kadın gerçek anlamda uçlarda düşünüp ona göre yaşıyor anlayacağınız. Bu yüzden artık bir çeki düzen vermem gerekiyor kendime. Sadece eve kapanıp kitap okuma, temizlik ve yemek yapma devri kapandı. Lazım olmadığı sürece eve girmemeye karar verdim bakalım bir de bu şekilde nasıl oluyor. 

10 yorum:

  1. Her şey çok basit. Karmaşık olmasını isteyen bizleriz. Tüm bunları bir gün bu kadar önemsemeyeceğini düşün. Sadece olgunlaşıyorsun ve olgunlaşmak için bunları yaşaman gerekiyor. Keyfine bak.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum. Her şey bir kenara sevmek hissi güzel olduğu için zaten bir türlü bırakamıyor insan (en azından ben) ama bu kadarı yeterli. Kendimi kapatarak nereye kadar devam edecek ki? Artık yavaş yavaş bırakmam gerekiyor ne şekilde olur bilinmez ama kararımı verdim ne de olsa.

      Sil
  2. Paylaşımlarınızı keyifle takip etmeye çalışıyorum, daima yazarsınız inşaallah. Sizin gibi kişisel blogu gerçekten bir günlük gibi görüp o derece samimiyet içinde yazmanız etkiledi... Sabırla dirayetle yazılarınız devamı gelir inşaallah :)...Selam ve Dua ile...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Düşünceleriniz için gerçekten teşekkür ederim. Blogum aslında benim için bir nevi geçmişe dönüp bakma aracı bu yüzden yeri bende çok ayrı. Umarım ben de yazmayı bırakmam :)

      Sil
  3. Hayat çok tuhaf Cha. Gerçekten istediğimiz hiçbir şey tam olarak olmuyor. Ben o kadar yenildim ki artık kalkamıyorum. Ama senin kalkmanı gönülden bir şekilde istiyorum. Çünkü bana göre en iyi şeyleri sen hak ediyorsun. Tanışmadığımız halde ben kalbimden öyle hissediyorum. Yazılarından samimiyetinden bana geçenler bunlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten Spotty, gerçekten anlamak ya da bir plana oturtmaya çalışmak kesinlikle mümkün değil. Sen bir şeyler için planlar yapıyorsun ama hayat senin için başka şeyler düşünmüş oluyor bile. Umuyorum bir gün ikimiz de kendi planladığımız, istediğimiz hayatların içerisinde buluruz kendimizi. Ben çok hata yapıp bunun acısını çekiyorum ama sen umarım en yakın zamanda görürsün o günleri

      Sil
  4. Merhaba, Değerli Blog Arkadaşım; İnsana Davet sitesinde "Blog Keşif Etkinliği ve Önemli Duyuru" başlıklı yazımızda size de yer verdik. Hemde önemli bir duyuru içeriyor... Bakmak isterseniz beklerim...Selam ve Dua ile...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim beni de eklediğin için ve sana da hayırlı teskereler, umarım anlamadan bitirir gelirsin :)

      Sil
  5. Yanıtlar
    1. Bak o kadar demişim gezip edicem diye ama bu yazıdan aylar sonra anca eski gezenti Cha oldum düşün :)

      Sil