28 Nisan 2015 Salı

Bana bir uğraş gerek

Hep yakınıyorum çok yoğun olduğumdan ya da kendime zaman ayıramadığımdan ama şunu fark ettim, benim elimde bir iş yoksa tek görevi fotosentez ve solunum olan bir bitkiden hiçbir farkım yok. Elimdeki işleri ve projemi hafifletince bir de vizelerim bitince bomboş bir insan oldum çıktım resmen. Kime, neye, ne şekilde saracağımı şaşırmış durumdayım. Bugün okuldan sonra kendime 35 ml. minik bir şarap aldım evde kendi kendime içerim hem özledim falan dedim. Tekelciye bazen güven olmadığını görmüş oldum neyse konu o değil. Aldım elime kitabımı ve şarabımı oturdum koltuğa ama boş boş bakıyorum sağa sola. Elinde kitap var insan okur dimi? Yok boş duvara bakıp durdum. Aha dedim depresyon yakında benim bir uğraş bulmam lazım ama düşününce o da çıkmadı bir türlü. Hava oldukça güzel diye yürüyüşe çıkayım dedim, en son rezil olduğum parkta kulaklıklarım kulağımda hızlı hızlı yürümeye başladım. Arada küçük çocuklar gezindi sağda solda derken yorulunca kendimi yine bankların birine attım insanları incelemeye başladım. Oldukça genç olduğunu düşündüğüm kapalı bir abla iki küçük çocukla birlikte oyun oynuyordu. Önce bakıcı falan diye düşündüm ama kadın o iki çocuğun annesiymiş şaştım kaldım doğrusu -hala neyine şaşırıyorsam-. 

İnsanları incelemeyi aslında çok seviyorum ama genelde bunu yanımda biri varken yapınca daha eğlenceli oluyor. Örneğin bir keresinde çocukluk arkadaşımla yine bir parkta otururken gelip geçen insanların hayatları hakkında yorumlar yapar kendi fikirlerimizle gülüp eğlenmiştik. Tabi bunu tek başına yapmak pek eğlenceli sayılmaz çünkü kendi kendime konuşuyormuş izlenimi veriyor. Hadi sessiz oldun diyelim o zaman da bir şeyler eksik hissediyorsun yine tam eğlenmemiş oluyorsun. Bugün az çok onu yapabildim tabi o ayrı.

Hamile bir kedi geldi yanıma yemek dilendi biraz, ben de uslu olmasına güvenip kucağıma aldım eve kadar götürdüm. Hatta kapının önüne koyup "beni burada beklersen yemek getiririm" bile dedim içeriye girmeden önce. Gerçekten bıraktığım yerde oturmaya devam ediyordu koydum kedi mamasını önüne bir güzel yemeye başladı. Bir de doğum yakın sanırım içindeki bebekler kıpır kıpırdı. Çok rahatsız olmasın, kaçmasın diye karnına çok tutmamayı düşünmüştüm ama baktım laf etmiyor elimin altındaki kıpırtıları daha iyi hissetmek için dolu dolu tuttum karnını. Hoş yanımda uslu durması karnı doyana kadarmış onu atlamamak lazım çünkü yiyeceğini yedikten sonra daha yüzüme bile bakmadan çekti gitti. Tabi ben içimdeki oynama aşkını bitiremediğim için eve gelince kendi kedimin üzerine atladım. Hayvan benden nasıl kaçacağını şaşırdı resmen ama elimdeki farklı kedi kokusuna da pek karşı koyamadı. Merak işte ne yapsın o da. 

Yarın eğer birilerini dışarı çıkmak için ikna edemezsem bir kitap bitirir tekrar buralara boş boş gelirim herhalde. Gerçekten bana uğraşacak bir şeyler gerek yoksa sıkıntıdan saçma sapan şeyler yapacağım ki neler yapabilirim şuan bilmiyorum bile.

30 yorum:

  1. Bence bu boş kalmışlık halleri en çılgın uğraş fikirlerini üretmek için birebir. İki üç gün sonra terasa toprak atıp bitki ekmekten ya da kendi hayvan barınağını açmaktan bahsedersen hiç şaşırmam.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Terasım yok ama küçük balkonumu taşınmamın ilk senesinde küçük bir botanık bahçeye çevirmiştim bir keresinde. Daha sonra açık balkonun gazabına uğradı hepsi ben de bir daha uğraşmadım :D
      Hayvan konusunda da zaten minik bir cumhuriyetim var burada ahahahaha kendim için bile almadığım şeyleri sokak hayvanları için alıyorum. Köpekleri topladığım için apartman şikayetçi bile olmuştu ama daha sonra onlar için daha uygun bir yer buldum orada besliyorum hepsini :)
      Daha yeni şeyler gerek bana anlayacağın :D

      Sil
    2. O zaman daha yerleşik olmayan fikirler lazım. Bisikletle Türkiye turuna ne dersin? Ya da balıkçı tekneleriyle Hopa'ya kadar yol almak. :)

      Sil
    3. Hala mezun olmam gereken bir okulum ve haziran sonunda 3 tane sınavım var ama :(
      Hopa işini düşünebilirim ama çok fazla Karadenizli arkadaşım var oradan oraya Hopa'ya kadar gidilebilir :) evet sanırım bunu ciddi biçimde düşünücem :)

      Sil
    4. Dönemsel değil de, kalıcı bir uğraşa ihtiyacın var sanki... Hobiden çok daha ötesi olabilecek bir hobi. Hayatına renk katacak ve mezuniyetten sonra iş bulana kadar da seni oyalayabilecek bi şeyler...

      Sil
    5. Yeni bir bölüm için sınava giriyorum önümüzdeki 4 yıl kendime yeni bir uğraş edinmiş olacağım da aralarda yine bir şeyler gerekiyor. Belki ders yazdırdığım için kalan boş zamanımda bir yerlerde çalışırım bilmiyorum. Hoş o zaman kedimi anneme bırakmam gerekir muhtemelen çünkü evde olmayacağım için o strese girecek. Zor işler bunlar zor...

      Sil
    6. Ben de yeni bir bölüme giren biri olarak söylüyorum, tek başına motivasyon kaynağı olmaya yetmiyor bu pek. İlla tutunacak başka uğraşlar bulmak lazım. Nefes almak için el altında bir seçenek oluyor hem böylece.

      Sil
    7. Yalnız yeni bölüm benim tek güvencemdi. En azından yeni bir şehre taşınırsam oraya ayak uydurma evremde biraz daha zaman kazanmış olurum. Bilmiyorum belki de hemen adapte olur yine burada yakınırım :)

      Sil
    8. Güvenceni elinden almak değil tabi derdim. :) Zaman kazanma eyleminden çok, elinde bulunan çokça vakti de kullanarak uzun soluklu bir uğraş edinmek daha mantıklı geliyor sadece. İstediğim gibi gitmediği anlarda hayat tutunacak bir can simidi oluyor o uğraşlar en azından benim için. :)

      Sil
    9. Doğru söylüyorsun yani diyecek bir şey yok da aniden bir ışık hüzmesiyle bir fikir gelmezse boş oturmaya devam ederim gibi geliyor :)

      Sil
    10. O ışık huzmesi bazen bir insanla birlikte de gelebiliyor. :) İçini karartma bir şeyler bulacağına ya da birinin fikirleriyle seni aydınlatacağına eminim.

      Sil
    11. Umarım dediğin gibi olur -bir an önce- :)

      Sil
    12. Geceyi bekleyelim, herkes uyuyunca kafamızda bir şeyler çakar merak etme. :)

      Sil
    13. Bekleyelim bakalım :)

      Sil
  2. yalnız kalma anlarında en iyi uğraş güzel romanlar okumaktır benim için.
    çok farklı dünyalardan insanları gözlemek, yaşamlarına, duygularına tanık olmak, diğer insanlarda kendini görmek gibi güzellikler yaşatır..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Durum aslında benim için de öyleydi ama son zamanlarda daha aktif olduğum bir şeyler yapmam gerekiyor oturduğum yerde film izlemek ya da kitap okumak tatmin etmiyor beni

      Sil
  3. Ne güzelmiş yazın kedili medili bayıldım... :) Amaçsız boşluk duygusunu çok güzel vermişsin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kediler her zaman baş tacımdır. Gerçekten amaçsız boşluk... Hala dolduramadigim sadece boşluk

      Sil
  4. hehee bahardandır yaaaa geçer geçer :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geçer hemen umarım ben hiç böyle evde kukumav kuşu gibi oturan biri değilim normalde :(

      Sil
  5. kedi mi? Hiç sevmem ben :D Çocukluk arkadaşımda çok severdi.
    Bugün okulu astım :D bütün gün boş boş takıldım. sekizde uyanım on ikide yatakta çıktım. Kitap okudum. yemek yedim tekrar okudum. Hiç sıkıcı gelmedi. Israr kıyamet Sidikli ile kondansetör aramaya çıkınca anladım ki sıkılmışım da kendimi kandırıyormuşum.
    Ama itiraf et boş boş oturmanın da bir çekiciliği var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şu dünya üzerindeki bütün hayvanları çok severim ben hiç ayrım yapmam :D Evime sokabildiklerimi de alırım zaten yanıma ki kedilerim (benim ya da sahiplendirdiklerim) hep sokakta hasta ya da annesiz olanlar :D
      Ben artık kendimi kandırma evresini geçti dolu dolu sıkılıyorum kaç gün oldu e ama yeter dimi :D

      Sil
    2. Ben hayvanları uzaktan seviyorum.Misal küçükken annemler izin vermedi ama ben dinlemedim fındık bahçesine gittim. yılan bile severim diyen ben yılan gördüm. göz göze geldik ben hiç kıpırdamadım ama öyle bir çığlık attım ki hayvan döndü gitti. Sonra kedi.Apartmanda komşunun kedisi kaçmış annem kapıyı açınca içeri girdi ben yine çığlık. ama köpek olursa koynuma alır mışıl mışıl yatarım :D

      Sil
    3. Köpeğim ben 7 yaşımdayken öldü ve biz depresyona girdik diye annem bir daha eve balık bile girmeyecek dedi de nerdeee her sene yardıma muhtaç bir yavru ya da yetişkin gelip gidiyor :D
      Annemin okuyacağım bölüme hiç ses çıkarmayıp yine de "veteriner olmana izin vermiyorum" demesi kulaklarımda. Kadın yardım edeceksen her şekilde edersin ama veteriner olursan aç kalırsın demişti ki haklı da ahahahhahahahaha

      Sil
    4. Uyuzun balıkları vardı ama benim odadaydı. o akvaryumun motoru çalışınca şır şır. Üç yıl her sabah altıma işeyip işemediğimi kontrol ettim. O günden beri balıkları tavada seviyorum. Ölü olarak :D

      Sil
    5. Sanırım biraz mesafeli olduğum tek hayvan balık onun da sebebi elime alıp sevemediğimden. Yalnız sen canlısını göremiyorsun ben ölüsünü :D evden ayrıldığımdan beri vejetaryen yaşıyorum ben :D

      Sil
  6. Ay benim de çok ihtiyacım var uğraşa. Vizeler bitti, okula da pek gitmiyorum. Okuldakiler de resmen arkadaşım değilmiş onu anladım çünkü geçen gün beraberlermiş birinin evinde toplanmışlar falan ben snapchatten öğrendim bunu. Nasıl kırıldım nasıl üzüldüm, ev arkadaşlarımdan da pek hoşlanmıyorum ama yine de idare ediyoruz. Can sıkıntısının yanına kırılmış kalp eklenince depresyon ben geldim diyor. direniyorum birkaç gündür. Çizim yapmaya başlayacağım ben de inşallah. Sen de güzel vakit geçirecek hobi bulursan bana da haber ver :) Ben kedileri sevmem normalde, az önce kedi fotosu paylaştım instagramda. Ondan sonra bunu okuyunca bir an kedilere sempati duydum ama geçti hemen :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O tür şeyler olabiliyor ya. Sevmemek, değer vermemek değil o tür seyler de unutmak gibi düşün. Ben de yapmıyorum çünkü arada. Birilerin. Çağırıyorum akşama doğru "ya ...yu çağırmayı unuttuk" diyorum gibi.
      Kendimi derse vermeye karar erdim ben. Hani bildiğin "madem sınava gireceksin otur çalış" diye kendime emir verdim olursa onu uygulayacagim :D
      hayvanlar candir ya hepsi ayrı ayrı aşk sebebim :D

      Sil
    2. Ay yok bunlar öyle olamaz çünkü zaten üç beş kişiyiz. Ben bir tanesiyle bir yere gidecek olsam hemen whatsapp'ten gruba yazıyorum. İstenmiyorum heralde de çağırmak akıllarına gelmiyor.

      Ben pek hayvan sevmem sembolik olarak kaplumbağa, flamingo,koala falan severim sadece.

      Ben de derse versem iyi olacak, Türkiye'ye yatay geçiş yapmayı düşünüyorum çünkü :(

      Sil
    3. Vardır bir sıkıntı çözülür ya kafaya takma bence böyle bir durumu :)

      Kaplumbağan varsa otur onunla oyna ahahahah. Benim küçükken vardı sıkıldıkça onunla oynardım evde :D

      Ouv baya baya ikimiz de oraya buraya ilgimizi vereceğimize ders çalışmalıyız desene :/

      Sil